آموزش فن بیان و صحبت هوشمندانه

فن بیان و روش صحبت کردن در جمع و مجالس یکی از مهارت های زندگی مهم است که در این مقاله در مورد آموزش فن بیان با توضیح تکنیک ها و روش ها و اهمیت آنها صحبت خواهیم کرد؛ از ابتدای صحبت سلام و احوال پرسی تا خداحافظی و تکنیک های سخنرانی و روش های کاهش استرس.

منظور فن بیان چیست ؟

وقتی صحبت از فن بیان می شود تفکر همه به سمت سخنرانی و ارائه روی سن سخنرانی می رود. درست است که سخنرانان باید فن بیان خوبی داشته باشند اما قبل از اینکه فن بیان در سخنرانی کاربرد داشته باشد بیشتر در مکالمات روزمره کاربرد دارد.

منظور ما از فن بیان صحبت در بین افرادی که با آنها در تعامل هستیم یا جمعهای خانوادگی یا کاری است. اینکه بتوانیم خوب و روان جلوی بقیه در مکالمات روزمره زندگیمان صحبت کنیم و گلیم خود را از آب بکشیم.

چرا افراد فن بیان خوبی ندارند ؟

افراد زیادی هستند که اگر تمرین مناسب داشته باشند و برخی گاردهای ذهنی خود را برطرف کنند به راحتی می توانند در صحبت کردن پیشتاز باشند. دانستن اینکه چرا نمیتوانند بیان خوبی داشته باشند کمک خوبی می کند.

اولین دلیل، خجالت افراد است. این دلیل مانع بزرگی بر سر راه افراد است تا در جمع حرف بزنند و یا حتی در جمع حضور داشته باشند. آنها از این خجالت می شکند که نکند کلمه ای را اشتباه به زبان بیاورند و بقیه به او بخندند یا صحبتی انجام بدهند و در جمع فردی او را سرکوب کند و به او بگویید که تو حرف نزنی نمی میری.

این عوامل باعث کم حرفی برخی افراد است. این افراد باید بدانند که همه سخنرانان بزرگ دنیا حتی مجریان تلویزیون هم سوتی کلامی دارند. از وقتی این مقاله را می خوانید تمرکز خود را روی مجری های تلویزیون بگذارید که زنده در حال اجرای ی برنامه تلویزیونی هستند. ببینید چقدر اشتباه کلامی دارند. یک نمونه از اشتباه هات کلامی عه گفتن یا مثلا گفتن است. به این کلمات کلمات جا پر کن یا فیلر می گویند.

کلماتی که زیاد در صحبتهای افراد تکرار می شود و معنی خاصی به کلمات نمی دهد به اینها کلمات فیلر گفته می شود. پس همه این سوتی های کلامی را دارند.

افراد خجولی اگر بتوانند خود را در جمع ها بیاندازند و کم کم صحبت کنند بر اثر آزمون و خطا یاد می گیرند که چگونه صحبت کنند. مشکل اینجاست که این افراد به خود اجازه اشتباه کردن را نمی دهند. با این پیش فرض در جمع حضو پیدا کنید و حرف بزنید که همه قرار است صحبتهای من را مسخره کنند ولی به هر قیمتی شده من باید صحبتم را شروع کنم/

دومین دلیل استرس است. افراد در صحبت از نداشتن مهارت یا ترس از خراب کردن استرس می گیرند. مثلا خیلی ها نمی دانند چطور سر صحبت را باز کنند و از چه کلماتی برای شروع صحبت استفاده کنند. برخی هم استرس این را دارند که از چه کلماتی برای خاتمه دادن به صحبت استفاده کنند.

خب وقتی از قبل به آن فکر نکرده باشید که چه بگویید یا ندانید چه بگویید قطعا خرابکاری اتفاق می افتد.

جمله جالبی که من همیشه آن را دوست دارم این است :

آماده نشدن برای کاری یعنی آماده شدن برای شکست.

پس قبل از هر صحبت خود را آماده کنید تا استرس کمتری داشته باشید.

عکس زیر مرتبط به کلمات شروع صحبت است که ما توصیه می کنیم از انها استفاده کنید به جز مورد قرمز. اینها کلمات مناسبی هستند و می توانید برای صحبت از آنها استفاده کنید. کلماتی را که بیشتر به دل شما می نشیند را انتخاب کنید چون وقتی کلامی به دل شما بنشیند بهتر ارائه خواهید داد.

جای کلمات شروع صحبت:

این قسمت کلمات پیشنهادی ما برای خاتمه کار است. از بین این کلمات می توانید بررسی و انتخاب کنید تا در خداحافظی و پایان صحبت استفاده کنید.

کاربرد فن بیان (چرا یادگیری مهارت فن بیان مهم است ؟) :

برای جواب این سوال باید از شما سوالی بپرسم و بعد نمونه هایی را مثال بزنم. فن بیان کجا کاربرد ندارد؟

فردی که روی خجالت خود کار نکرده باشد و قدرت نه گفتن نداشته باشد حقش خورده خواهد شد. این نوع افراد همه خود را سرزنش می کنند که چرا نمی توانند از حق خود دفاع کنند و همیش هآرزو این را دارند که بتوانند از حق خود دفاع کنند.

فردی که فن بیان خوبی دارد و آن را تقویت می کند الگوی خوبی برای فرزندان خود است. جالب است بدانید که معمولا خانواده ها فرزندانی با ویژگی های خودشان به جامعه تحویل می دهند. اگر فن بیان قوی نداشته باشید و آن را تقویت نکرده باشید فرزند شما نیز از شما الگو برداری می کند و از ابتدا خشت اول را برای او کج می گذارید.

اگر شما مدیر باشید و دو کارمند داشته باشید که مهارتهای فنی خوبی دارند ولی کی از آنها فن بیان خوبی دارد و قرار است شما یک نفر را به عنوان مدیر یک قسمت انختاب کنید، کدام را انتخاب می کنید؟

قطعا یک مدیر چون با همان فرد تعامل بیشتری خواهد داشت حتی برای راحتی خود فرد را انتخاب می کند که بیان بهتری داشته باشد. پس فن بیان برای ارتقا شغی هم گزینه مهم و تعیین کننده ای است.

عموما مردم افرادی که فن بیان بهتری دارند را افراد با عرضه تری می دانند که از پس کارها بر می آید. اگر قرار باشد سرمایه گذاری انجام شود و با فردی شریک شوید و سرمایه خود را به دست او بدهید تا ماهیانه سود سهام به شما بدهد، کدام را انتخاب می کنید؟

فردی که سرزبان است و بیان مناسبی دارد یا فردی که خجالتی، کم رو و بیان خوبی ندارد؟

احتمالا اگر فرد دوم به سما پیشنهاد همکاری و سرمایه گذاری بدهد به ذهن شما خطور می کند که این فرد حتما با کم رویی و کم حرفی پول من را به باد خواهد داد و سعی در دست به سر کردن او خواهید داشت.

راهکارهای تقویت مکالمات روزمره :

 اولین گام :

به نظر می رسد در تئوری های روانشناسی و افراد صاحب نام این حیطه مثل فروید یا آدلر ، گلسر، راجرز و.. بر این باورند که برای اقدامات جدی رو به بهبود رفتارمان ما باید از شناسایی شروع کنیم.

شناسایی نقاط قوت و نقاطی که میتوان بهبود یابد چون اگر این اتفاق نیوفتد ما نمی توانیم راهکار خوبی برای مسائل خود پیدا کنیم و در آخر ناامید خواهیم شد که این مسئله کاری انجام نخواهد داد.

ما چون صدایمان را به صورت واقعی نمی شنویم دچار خطا هستیم. مغز ما صدای ما را فیلتر می کند و قشنگ تر از صدای خودمان به ما تحویل می دهد. برای اینکه صدای واقعی خودمان را بشنویم کافی است فایل ضبط شده ای از صدای خود را بشنویم. معمولا افراد از صدای ضبط شده خودشان رضایت ندارند.

خب این صدای بدون فیلتر ماست که خودمان از آن راضی نیستیم و وقتی خودمان از صدای خودمان رضایت نداریم پس چرا باید بقیه از صدای ما راضی باشند و برایشان خوش آیند باشد؟

البته که ضبط صدا و گوش دادن اولین گام برای بهبود بیان ماست. کافیست برنامه ضبط تماس یا رکوردر را در برنامه ای مثل دیوار سرچ و برای گوشیتان نصب کنید. احتمالا باید چندتایی را تست کنید تا نرم افزاری که به گوشی شما هم خوانی دارد را پیدا کنید.

بعد از نصب صداهای تمامی تماسهای شما ضبط می شود . پیشنهاد ما بر این است که مکالمات خود را بخصوص مکالمات مهم خود را گوش بدهید یا مکالماتی که باعث دلخوری یا قهر طرف مقابل شده یا مکالماتی که قرار کاری بوده و با تلفن به هم خورده است.

این مکالمات به شدت به شما دید می دهد که لحن حرف زدن شما مناسب هست یا نه مثلا تند حرف زده اید یا با صبر یا استتفاده از کلمات درستی داشته اید یا خیر یا شوخی به جا و مناسبی داشته اید یا نامناسب بوده است.

نکته:

سعی کنید تا جای ممکن مکالمات مهم خود را با تلفن انجام ندهید چون تلفن فقط %43 از مفهوم شما را منتقل می کند چون فرد چهره شما را نمی بیند و احتمال سوتفاهم به شده زیاد می شود. صحبتهای مهم را حتما رو در رو و به صورت حضوری انجام دهید.

نکته:

اگر زیاد به دادن پیامک یا چت نوشتاری علاقه دارید، صحبت در مورد موضوعات مهم به شدت ممنوع است بلکه صحبت در مورد صحبتهای نیمه مهم هم توصیه نمی شود چون انتقال مفهوم پیام از طریق متن فقط و فقط 3% است.

و این یعنی کلی پیام اشتباهی از طرف شما و از طرف مقابلتان به شما ارسال می شود و به شدت سو تفاهم پیش می آید. خیلی از دعواها به خاطر ارسال پیامک بوده است و بعد وقتی حضوری صحبت می کنید فرد می گوید که منظورش آن نبوده و سوبرداشت شده است.

گام دوم:

برخی وقتی صحبت از کپی می شود احساس بدی میگیرند که کار درست و اخلاقی نیست. در صورتیکه همه محصولات ساخت بشر کپی از هم است ولی با قابلیت کمی بهتر. اولین راهکاری که به شدت توسط ما توصیه می شود کپی از دیگران است. کپی کلمات و جملات زیبای آنها. الان این حس را نداشته باشید که کاری چیپ و ضایعی است ولی کم کم مدل خودتان را پیدا می کنید.

شیوی کار به این شکل است که ببینید صحبت کردن چه افرادی را در اطرافتان دوست دارید. سعی نید کلماتی که برایتان جذابیت بیشتری دارد را جایی یادداشت کنید مثلا در نوت گوشی و سعی کنید در صحبتهای خودتان استفاده کنید.

کافیست چند نفری مثلا دو یا سه نفر را با این دید آنالیز کنید و کلمات زیبای آنها را پیدا کنید و آن کلمات را به صورت ترکیبی استفاده کنید و در کمال تعجب می بینید که بعد از یک ماه نحوه صحبت کردنتان به شدت زیبا و متین شده است که خودتان هم از آن لذت می برید.

گام سوم:

درست است که این راهکار ها به شما کمک خواهد کرد اما حتما در هر شهری که هستید یکی از دوره های فن بیان را شرکت کنید. نکاتی که در قالب دوره به شما گفته می شود تاثیر بیشتری دارد چون با توجه به شرایط خود شما مدرس به شما تمرینات متناسب شما را ارائه می دهد.

حتما به پیش افرادی کلاس و دوره بروید که گارانتی بازگشت وجه داشته باشد که اگر تمرینات را انجام دادین و نتیجه نگرفتین پولتان را پس بگیرید. چرا این را می گوییم چون فردی که کارکرد باشد و از نتیجه کار دانشجویان قبلی خود مطمئن باشد حتما برای دوره های خود با خیال راحت گارانتی وجه قرار می دهد.

آکادمی سرافراز برای تمامی دوره های خود گارانتی بازگشت وجه دارد چ.ن قبل از برگزاری هر کارگاه آموزشی حتما یک مرتبه در مجموعه تست می شود و ایرادات کار گرفته می شود و بعد در اختیار مردم قرار داده می شود.

تا الان شده افرادی را ببینید که در سلام و احوال پرسی کل مکالمه را خراب کرده باشند؟ این موارد در آموزش فن بیان حائز اهمیت هستند که شما بتوانید یک شروع خوب با پایان خوب همراه کنید.

یا برعکس افرادی را دیده ایم که در همان سلام و احوال پرسی ارتباط دوستانه ای برقرار کرده و صحبت را به نفع خود پیش برده اند؟

 مثال را از صحبتهای کسب و کاری میتوان شروع کرد که برای خرید به یک فروشگاه کامپیوتر وارد می شوید، برای مثال شما با کلی شوق و زوق وارد مغازه شده اید تا برای خرید هدست تسکو اقدام کنید چون خرید کردن در بدن دوپامین تولید می کند و باعث ایجاد شور و شوق بیشتر برای شما خواهد شد و عملا حال خوبی با خرید برای شما ایجاد می شود در عوض اگر فروشنده در سلام و احوال پرسی اولیه کلمات خوبی استفاده نکند و چهره ثابت بدون لبخند داشته باشد عملا خریدار قید خرید را خواهد زد.

یا مثال دیگر فروشگاه مانتو.

مثال مکالمه ای ۱:

خریدار: سلام آقا مانتو مجلسی دارید:

فروشنده: بدون گفتن سلام، سر داخل گوشی، با چهره ثابت و جواب خیلی کوتاه می گوید بله

خب بقیه مکالمه لازم نیست، فروشنده حال خوب شما را با این نوع رفتار از بین برده است و احتمال خیلی کمی وجود دارد که شما از آن مغازه خرید کنید.

مثال متفاوت از قبل برای استفاده درست از کلمات و  و برخورد مناسب:

فرض کنید شما آقا هستید و بعد از ظهر مهمانی دعوت هستید و مستقیم با لباس کار به یک بوتیک وارد می شوید تا لباس کارتونی و رسمی بخرید تا با کت و لوار نویی که دارید هم خوانی داشته باشد. خیلی خوب می شود که فروشنده شرایط شما را درک کنید و چهره خود را در هم نکشد و با احترام با شما رفتار کند ( کاری که متاسفانه خیلی از فروشنده ها انجام نمی دهند).

خب از قضا فروشنده همین رفتار را با شما دارد و با ورود شما لبخند روی لبان فروشنده ظاهر می شود و با اینکه لباس شما را می بیند که کمی خاکی است و شاید چهره خسته اید دارید، رفتار فروشنده محترم باقی می ماند. عملا این فروشنده باعث ترغیب شما جهت خرید از فروشگاه شده و به احتمال زیاد شما خرید را از فروشگاه انجام می دهید و حتما رفتار انسانی آن فروشنده در ذهن شما باقی خواهد ماند که بدون در نظر گرفتن ظاهر شما مسئله شما را حل کرده و تحقیر و کنایه یا بد رفتاری ندیده اید.

مثال مکالمه ای ۲:

خریدار: سلام آقا وقتتون بخیر من عجله دارم و ببخشید با این سر و وضع اومدم، مستقیم از سر کار اومدم و لباس کارتونی سفید میخواستم دارید؟

فروشنده: با لبخند جلو پاتو بلند میشه و اگر گوشی به دست هست، گوشی رو کنار میزاره و به شما میگه سلام خوش آمدید. خدا بهتون قوت بده که برای کسب روزی حلال تلاش می کنید. لباس کارتونی هم داریم، برند خاصی مد نظرتون هست یا بندده بهتون پیشنهاد بدم؟

خب عملا جمله خدا قوت بده و کلمات بعدش که در مورد کارتون و زحماتی که می کشید توسط فروشنده گفته شد نه تنها شما را از خجالت بابت خاکی بودن لباستون رها کرد بلکه باعث یک حس خوب درک شدن و فهیم بودن فروشنده به شما می دهد و این تاثیر جملات ابتدایی در سلام و احوال پرسی است.

در ادامه مقاله آموزش فن بیان همراه ما باشید.

صحبت های اولیه چه چیزی نیست؟

صحبت با برخی افراد واقعا زجر آور و خسته کننده است به نوعی که شاید برای روبرو نشدن با برخی افراد ما راه خود را تغییر بدهیم تا با فلان فرد روبرو نشویم.

چرا این اتفاق می افتد؟

احتمالا افرادی هستند که چیزهایی را از ما می پرسند که ما تمایلی به جواب دادن به آنها نداریم

و یا از کلماتی استفاده می کنند که به جای احوال پرسی بیشتر احوال گیری هست مثل اینکه بگه ستاره سهیل شده یا منو می بینی در میری

اگر به واژه احوال پرسی دقت کنید مشخصه که فقط حیطه صحبت در مورد احوال هست نه چیز دیگه

برخی افراد در احوال پرسی میخواهند از همه مسائل طرف سر در بیاورند

از قیمت ماشینی که طرف مقابل خریده

از حقوقی که میگیره

از پرسیدن تمامی مال و املاک فرد

چرا نمیری دماغتو عمل کنی

چرا نمیری مو بکاری

چرا ازدواج نمی کنی

حتی از اینکه چرا براب بچه دار شدن اقدام نمی کنید

یا بدتر خانمتون چند ماهشه

اینا اصلا احوال پرسی نیست. میتوان این موارد رو احوال گیری، دخالت در مسائل شخصی، وارد دن به حریم شخصی افراد یا حتی فضولی نامید. پرسیدن این موارد نه تنها باعث خوشحالی فرد نمی شود بلکه باعث ناراحتی و رنجش خاطر فرد خواهد شد.

اینکه واقعا برخی از افراد احوالی از فرد نمی گیرند به دلیل این موارد رنج آور است که به محض روبرو شدن با فرد پرسیده و گفته می شود.

صحبت های اولیه چیست ؟

معمولا صحبتهای اولیه به سمت این پیش خواهد رقت که حال طرف را خوب کنیم. به نحوی که ما را ببیند، بخواهد با ما سلام و علیک داشته باشد نه اینکه فراری باشند به خاطر گلایه و تکه اندازی هایی که انجام می دهیم.

• صحبتهایی نظیر احوال شما چطوره؟
• همه خانواده صحیح و سلامت اند؟
• مادر یا پدرتون حالشون بهتر شد؟
• انشاالله که سایشون بالا سرتون باشه

وارد شدن به بقیه مواردی که حریم شخصی فرد هست که دخالت یا فضولی محسوب و برداشت می شود. در صحبتها باید سعی بر این باشد که فرد حس نکند مواردی را از او سوال می کنیم که بعدا شاید بر علیه او استفاده شود مثلا حقوق فرد را پرسیدن اشتباه است چرا که بعدا شاید براساس مشکلات و قسط و قرض نتواند در حد خوبی برای خانواده خرج کند بترسد که بعدا حرفیهایی برای من ایجاد نشود که فلانی که ماهی 20 میلیون حقوق می گیره، چرا یه ماشین درست حسابی نمی خره و این موارد که باعث بشه او را قضاوت کنند یا وجه اجتماعی او خراب شود.

آموزش فن بیان – چرا احوال پرسی خوب الزامی است؟

به این جهت احوال پرسی اهمیت زیادی دارد که در دید اول مردم شما را به چه شکلی ببینند و قضاوت کنند. یعنی اگر فردی در مهمانی یا مراسمی شما را دید که از دربی وارد می شوید، شما یک فرد بد اخلاقیو و عبوس هستید یا فردی که خوش لبخند و اهل معاشرت؟

خب این دو شخصیت متفاوت است.

اینکه شما به محض ورود و برخورد با افراد مهمانی کلمات و جملاتی استفاده می کنید که همه از معاشرت با شما دلشاد می شوند یا اینکه همه را با زخم زبان و تیکه پراکنی ناراحت می کنید؟

حتی در موارد کاری هم برخورد اولیه به شدت مهم و تاثیر گذار است که بقیه می توانند روی شما حساب کنند و با شما قرارداد ببندند یا اینکه از همان اول یک هاله در ذهن مخاطب خودتان ایجاد کرده اید که این فرد از همان اول بد اخلاق و عبوس است احتمالا اگر جایی اعتراضی داشته باشید هم با روی خوش از ما استقبال نخواهد کرد و با بد اخلاقی به ما جواب خواهد داد.

پس می بینیم که یک احوال پرسی اصولی و اولیه که به نطر اغلب مورد پیش پا افتاده ای است چقدر می تواند ذهن افراد اطرافتان را برای ادامه همکاری و تعامل با شما روان تر کند یا سدی بشود تا ادامه همکاری قطع شود.

نحوه احوال پرسی درست :

در ادامه آموزش فن بیان سه موقعیت برای شروع صحبت وجود دارد که شما باید برای آن برنامه داشته باشید.

موقعیت اول: قبل از کلام

یعنی اگر فاصله فردی که میخواهید با هم صحبت کنید تا شما 5 ثانیه طول بکشید تا شما به او برسید. این یعنی قبل از کلام.

قبل اینکه شما به فرد برسید و هنوز کلامی بین شما رد و بدل نشده و فرد هم مرتبه اول است که با شما در ارتباط است، از ظاهر و چهره و لباس شما چه برداشتی از شما خواهد داشت؟

آیا لبخند دارید که یخ شکنی و حس خوب اولیه را ایجاد کرده باشید؟

آیا لباس مناسبی به تن دارید تا حرفه ای به نظر بیایید یا لباسی به تن دارید که انگار از سر سفره نهار به ملاقات رفته اید؟

آیا کفشتان واکس زده است و نشان میدهد که برای جلسه و مهمانی از قبل حاضر شده اید یا اینکه کفشی خاکی که برخی از قسمتهای آن کفش نیاز به ترمیم دارید به سر جلسه ملاقات رفته ایم؟

آیا موهای مرتب یا آرایشی مناسب دارید که رسیدگی شما به خود را برساند؟

باید سعی بشود تمامی این موارد رعایت شود تا حس اولیه بدی ایجاد نکند.

موقعیت دوم: حین کلام:

موقعیت دوم به وقتی گفته می شود که به فرد مورد نظر نزدیک شده اید:

در اولین رفتار شما با کلام سلام و خوش و بش می کنید و در مرحله دوم دست دادن است. باید بدانید که شما نباید در برخی مواقع دست دراز کنید و فردی نباشید که دست ابتدا را داده است. اگر فرد روبرو از نظر مقام و جایگاه یا از نظر سنی بالاتر از شماست شما نباید دست دراز کنید و دست بدهید. در صورتی می توانید دست بدهید که فرد روبرو دست خود را برای دست دادن دراز کرده باشد.

در موارد دیگر دست دادن مسئله ای نخواهد داشت.

مورد بعدی دندان ها هستند. آیا دندانهای شما جلب توجه نمی کند مثل جرم و زرد شدگی که بابت نزدن مسواک ایجاد شده است یا شام دیشب که هنوز لا به لای دندان شما گیر افتاده است؟

مورد بعدی بودیی است که از شما به مشام می رشد. این بو، بوی ادکلن است یا بوی بد عرق؟

مورد بعد لبخند بیش از حد حتی در بین کلام جدی است. برخی فقط شنیده اند که لبخند زدن خوب است و در همه موارد سعی در داشتن لبخند می کنند در صورتی که در برخی موارد عدم رعایت و کنترل لبخند می تواند طرف مقابل را بد راه کند و شما را فردی بی ملاحظه نشان دهد.

مثلا فردی که در ابتدای کلام چهره ای جدی دارد این پیام را می رساند که اهل کوتاه آمدن یا مدارا نیست برعکس فردی که مدام در طول صحبت کردن لبخند دارد این پیام را می رساند که فردی بی مسئولیت است که همه چیز را به سخره گرفته و در آینده ما را نیز جدی نخواهد گرفت.

به قول رابرت وبولدینگ مدیر موسسه ویلیام گلسر رفتار، زبان است یعنی شما لازم نیست یاد صحبت کنید بلکه رفتار شما پیام های زیاد را در مورد شما به بقیه انتقال می دهد.

مورد بعدی کلامی است که انتخاب می کنیم برای احوال پرسی. برخی از افراد که تعداد به شدت زیادی هم دارند انگار که ضبط صوت هستند و فقط یک سری از کلمات را ضبط و در حال پخش آنها هستند بدون اینکه توجه کنند فرد مقابل چه می گوید، آنها جوابهای حفظی و آماده خود را تکرار می کنند.

یک نمونه پیام حفظی:

سلام خوبی چه خبر؟ خانواده خوبن؟ خودت خوبی؟ خدا رو شکر، الحمدالله

کافیست این وسط بین صحبتشون بگی نه سرطان دارم و می بینید که در جواب می شنوید خب خدا رو شکر

چرا؟ چون این نوع احوال پرسی از نوع حفظی و ضبط صوتی است.

سعی کنید متقابل با احوال پرسی فرد مقابل جواب آماده کنید و گوش بدهید و مجدد جواب مورد تایید و مناسب را در ذهنتان انتخاب و ارائه کنید. با این کار ما فرد حرفه ای به نظر می رسید.

موقعیت سوم: صحبت نیم تا یک ساعت بعد از احوال پرسی

این موقعیت به فرد نشان می دهد که شما فردی هستید که با شما مراوده و همکاری داشته باشد یا خیر چون وقتی از احوال پرسی جدا شدید و به متن جدی صحبت رسیدید اینجاست که خود واقعی افراد رو می شود.

باید برای این موارد هم آمادگی داشت. چون تین قسمت به میانه صحبت ارتباط دارد ما سعی می کنیم در مقالات بعدی در مورد میانه صحبت مفصل توضیح بدهیم.

ممنون می شویم برای کمک به ما و بهتر شدن روال سایت سرافراز آکادمی، نظرات خود را با ما در پایین همین مقاله به اشتراک بگذارید.

معرفی رسمی :

افراد زیاد را به چشم دیده ام که وقتی ارتقاء شغلی می گیرند و یا به منصب جدید می رسند و یا قرار است در جایی جلسه را بچرخانند یا متنی را بخوانند از اینکه از چه چیزی شروع کنند سوال دارند و این خود باعث استرس آنهاست.

شاید برایتان جالب باشد که اگر شروع صحبت و معرفی خودتان را خوب شروع کنید غالبا استرس شما کم خواهد شد و کار را بهتر جلو خواهید برد و اگر اول صحبت شما معرفی خوبی نداشته باشید اعتماد به نفس خود را از دست می دهید و تا آخر یا سوتی های کلامی می دهید و یا لحظه به لحظه و ثانیه به ثانیه منتظر هستید که اجرای آن قسمت از برنامه که به عهده شماست تمام شود و شما از این گرفتاری خلاص شوید.

اینجا میخواهیم به معرفی رسمی بپردازیم و نکاتی را بیان کنیم که به شما کمک می کند تا اگر جایی براساس کارتان می بایست خود را رسمی معرفی کنید با این فرمول بتوانید یک معرفی رسمی بدون ریسک را داشته باشید.

شعر یا نام خدا :

در اغلب صحبتها سخنران یا فردی که می خواهد صحبت را شروع کنید می بایست از یک جایی صحبت را شروع کند که به نظر من بهترین روش استفاده از شعر یا نام خداست و یا حتی برخی انتخاب می کنند تا با حدیث یا سخنی از افراد بزرگ مثل ارسطو، انیشتن و یا… استفاده کنند.

البته لازمم به ذکر است که حتما مواردی که انتخاب می کنید باید مرتبط باشد یا اگر شعر انتخاب می کنید در راستای گوش زد یا یادآوری مشترک یا یک تلنگر باشد به فرض مثال شعری که خود من در سمینارها استفاده می کنم شعری از سهراب سپهری است:

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم می گذرد

به حباب نگران لب یک رود قسم

نه تو مانی و نه من

و به بعد به نام خدا را می گویم و شروع میکنم

این شعر را در غالب سمینارها من می توانم که استفاده کنم چون یادآور این است که زندگی سختی و خوشی را با هم دارد و سختی هم مثل خوشی می گذرد. البته برخی با داستانی کوتاه هم شروع می کنند مثلا عارفی را گفتند ……

برخی هم به جای به نام خدا به بسم الله شروع میکنند و یا یک آیه از قرآن را می خوانند.

سلام و احوال پرسی :

به رسم ادب بهتر است که بعد از شروع از حضار احوال پرسی دسته جمعی داشته باشیم و امیدواری برای داشتن حالی بهتر مثلا جمله امیدوارم حال همگی خوب باشه

انتقال حس خوب :

بعد سعی کنیم یک حسن جویی و تشکر را از افراد داشته باشیم چون وقت گذاشته و برای صحبتها یا معارفه ما آمده اند مثلا جملاتی از این قبیل که خوشحالم که در خدمت شما بزرگواران هستم یا ممنونم که تشریف آوردین یا از آشنایی با شما عزیزان خوشحالم.

بستگی به شما دارد که از چه جملات و کلماتی استفاده کنید.

معرفی کوتاه از خود با سابقه کاری:

در این قسمت شما نام م نام خانوادگی خود را اعلام می کنید و میزان تجربه ای که دارید را بیان می کنید. مثلا محمدجوادسرافراز هستم به بیش از 5 سال سابقه تدریس در موسسات آموزشی مختلف و شهرهای کشور و افتخار این را داشته ام که به مدم خدمت کنم.

یک اشتباه متداوم در این قسمت وجود دارد که برخی آن را انجام می دهند و گفتن تمام رزومه کاری است. با گفتن رزومه کاری کامل حس داشتن غرور را به افرادی که برای معارفه شما آمده اند می دهیم. بهتر است دو مورد از مهمترین قسمت رزومه خود را بیان کنید و بقیه را نگویید.

مورد بعدی که بهتر است گفته نشود تجربه کاری کم است. اگر کمتر از سه سال سابقه کاری دارید بهتر است سابقه کاری گفته نشود مگر اینکه  فردی از ما در جمع بچرسد به جای ان می توانیم از مهارتهایی که داریم استفاده کنیم یا دوره های مرتبط که رفته ایم یا تحصیلات خودمان

مثلا بنده محمدجواد سرافراز هستم ارشد مشاوره خانواده و دارای مدرک دی بی آی کسب و کار و کارگاه های مرتبط با مخاطب شناسی و روش تحقیق را در کنار دکتر علی صاحبی کذرانده ام.

تصویر کلی از صحبت :

در این قسمت یه توضیح مختصر در مورد اصل صحبت به بقیه ارائه می کنیم و بقیه سراپا گوش هستند که اشتیاق شما را برای انجام دادن کارهایی که به شما سپرده شده است را ببینند. مثلا خوشبختانه در این مقطع از زندگی من سعادتی نصیب بنده شده است تا بتوانم در کنار شما بزرگواران به مردم خدمت کنم و انشاالله به کمک شما بزرگواران شایسته و بایسته خدمت گذار مردم عزیزمان باشیم.

یا انشاالله در کنار هم بتوانیم شایسته و بایسته خدمت کنیم یا انشاالله با کمک هم کارها را اصولی پیش ببریم.

در مجموع در این قسمت جملاتی را باید چیدمان کنیم و ارائه بدهیم که هم تصویر کلی از کاری که به ما سپرده شده است گفته شود هرچند که همه می دانند برای معارفه شما آمده اند و در آخر جملاتی که اشتیاق شما را برای انجام آن کار برساند.

صحبت با نیروها و کارمندان شما به عنوان مدیر :

وقتی با مدیران در سمت های مختلف خصوصی یا دولتی صحبت می کنم یکی از دغدغه های آنها نحوه سپردن کارها، و نحوه صحبت در جمع نیروها است. خب به عنوان مدیر شما تا می توانید باید کارها را به بقیه واگذار کنید هرچند که با کیفیت خودتان انجام نشود. اگر این کار را انجام ندهید وقت شما فقط با انجام کارهایی به هدر می رود که بقیه هم می توانند انجام دهند.

خیلی از اوقات شاید کرامندان و نیروهای ما با سلیقه ما جلو نروند و نحوه کار آنها مورد پسند ما نباشد ولی وقتی کارها را به انها می شپاریم و نتیجه را بخواهیم در نهایت تعجب می بینیم که با ملاک ها و سلیقه ما جلو نرفته و کارها را با مدل و روشی که خود نیرو بلد بوده است کار کرده اما نتیجه همانی شده است که ما می خواستیم. پس باید از کارمندان نتیجه را طلب کنیم نه شیوه انجام ان.

بهترین کاری که می شود برای انجام سریعتر کارها انجام داد، جلسات هفتگی با کارمندان و در آخر وقت اداری است. وقتی کارمندان بدانند که هر هفته یا دوهفته یکبار جلسه بررسی کاری داریم سعی می کنند که پیگیر وظایفی که به آنها سپرده شده باشند و اگر جایی کمکی لازم است می توانند از نظر شما و بقیه همکاران استفاده کنند.

حتما در جلسه کاری مدیر می بایست وظایفی که به هر کارمند سپرده می شود را بنویسد و به کارمند هم بگویید که آنها را یادداشت کند حتی می توانید به کارمند بگویید برای شما پیامک کند. پیشنهاد می شود برای هر کارمند در طول هفته بین 5 تا 10 کار در نظر گرفته شود تا هم قابلیت آن کارمند سنجیده شود و هم کارهایی که سپرده می شود نه خیلی دور از دسترس باشد و نه خیلی ساده

وقتی وظایف نوشته شود، در جلسه بعدی وظایف هرکسی را دارید و می توانید وظایف هر کارمند را برای او بخوانید و از او بخواهید که توضیح بدهید در مورد تک به تک وظایف سپرده شده توضیح بدهد که چه اقداماتی را انجام داده است. با این تضیحات اولیه بریم سراغ شروع و ادامه صحبت به عنوان یک مدیر در جلسات کاری

شروع جلسه کاری :

خب شروع صحبت را در اول گفتیم یا با شعر و یا با نام خدا یا حدیث یا آیه ای از قرآنی می توانید شروع کنید و بستگی به سلیقه شما دارد ولی حتما مرتبط باشد.

در گام دوم احوال پرسی از کارمندان است :

خب طبق اداب و احترام یک احوال پرسی مختصری انجام می شود البته نه با چهره جدی و یا چهره ثابت بلکه به لبخند. وقتی به برخی از مدیران پیشنهاد می دهیم که چنین کاری را انجام دهند، در اولین جلسه ای که قصد دارند طبق همین مباحث به جلو بروند ارائه داشته باشند آنها سعی می کنند که طبق اصول گفته شده پیش بروند اما هماهنگی چهر و کلام را ندارند و البته طبیعی است.

فرد مدیر در کلام خود می گوید که امیداوارم حال همگی خوب باشد اما چون به فکر این است که طبق روالی که من به ایشان پیشنهاد داده ام جلو برود، یا طبق عادت خود چهره یا ثابت است یا با اخم همراه است.

باید بدانیم که مخاطب اول چهره ما را باور می کند و بعد کلام ما را. درست است که نباید از چهره افراد قضاوت مرد اما بدانیم که این طبیعت انسان است و افراد در مورد این نوع برداشت که چهره را باور می کنند اصلا فکر نمی کنند و پیش فرض مغز انسان چنین کاری با افراد می کند.

پس همراهی چهره با کلام خیلی مهم است. وقتی می گوییم که امیدوارم حال همگی خوب باشد چون سعی می کنیم حال خوبی را به بقیه انتقال بدهیم پس بهتر است همراه با لبخند باشد.

گام دوم تعیین موضوع :

در این مرحله لازم نیست مثل جلسه معارفه از قسمت های گفتن سابقه کاری یا اسم و فامیل یا بقیه مواردی که در بالا گفته شد استفاده شود چون کارمندان و یا همکاران شما را می شناسند مگر اینکه این جلسه، جلسه اول کاری شما در آن اداره باشد. خب در این صورت مثل اینکه جلسه معارفه در بین مدیران استان یا شهرستان برای شما گرفته می شود این معارفه در بین همکاران و کارمندان شما نیز گرفته شود.

در جلسه اول می توانید از اقداماتی که قصد دارید در اداره انجام دهید مثل همین جلسات هفتگی که پیشنهاد شد صحبت کنید.

در جلسات بعدی، بعد از سلام و احوال پرسی مستقیم به سراغ موضوعی که این هفته قرار است صحبت کنید می رویم و تعیین موضوع می کنید. حواستان باشد در هر جلسه کاری یک موضوع مطرح و بابت آن موضوع به تک به تک کارمندان وظایف مربوط به پست سازمانی که دارند را محول کنید.

یادتان باشد که شاید موضوعاتی که به موضوع صحبت آن جلسه مربوط نیست و خیلی به آن موضوع نزدیک است وارد صحبت شود. شما به عنوان مدیر باید مدیریت جلسه در در دست بگیرید و موضوعات نامربوط را جدا کنید و نگذارید مبحث به موضوعی دیگر وارد شود. اما به فردی که موضوع دیگری را مطرح می کند آرامش بدهید که موضوع مطرح شده توسط او در جلسات آینده مطرح و بررسی خواهد شد.

حتما یک دفترچه کوچک مختص موضوعات مطرح شده نامرتبط داشته باشد و موضوعات را در آن بنویسید. هم کارمند شما انگیزه می گیرید که صحبت او مورد توجه مدیر قرار گرفته هم انگیزه انجام کارهای دیگرا را نیز پیدا می کند.

نکته :

 جلسات هفتگی به شدت به انگیزه کارمندان اضافه می کند چون صحبتها و نظرات آنها دیده می شود و احساس ارزشمند بودن دارند.

بعد از تعیین موضوع که می تواند طرح یک مسئله باشد که باید حل شود از بقیه نظر سنجی می کنیم که هر کدام 3 دقیقه اگر نظری دارند ارائه کنند و بعد از شنیدن نظرات اگر نکات تکمیلی وجود دارد شما ارائه می کنید و بعد تقسیم وظایف بین کارمندان اجرا و می خواهیم با تمام توان برای رسیدن به وظایف محوله تلاش کنند.

گام سوم تشکر :

متاسفانه مدیران زیادی هستند که از عدم انگیزه کارمندان برای انجام کارها شکایت می کنند اما وقتی در جلسات آنها شرکت می کنم می بینم مدیر کاملا جدی با برخوردهای چکشی و مدل اینکه حرف حرف من است مواجه می شوم. وقتی از او دلیل را می پرسم جوابهای جالبی از این دست می شنوم که مدیر باید جذبه داشته باشد یا همه باید از مدیر حساب ببرند.

خب وقتی مدیری این مدل رفتار را دارد کارمندان در ان اداره نه دیده می شوند و نه حرف آنها مورد توجه قرار می گیرد و اگر مخالفتی هم با نظر مدیر داشته باشند با سرکوب و تندی مدیر همراه می شود طبیعی است که کارمندان انگیزه ای نداشته باشند و فقط در حدی حقوقی که می گیرند کار می کنند و حتی برخی سعی می کنند وظایف محوله را هم درست انجام ندهند تا شاید بی احترامی مدیر را جبران کنند.

برای اینکه به کارمندان و نیروهای خود انگیزه بدهید می بایست از مدل های انگیزه درونی و بیرونی استفاده کنید که در مقاله های آینده در مورد آن صحبت خواهیم کرد. یکی از مواردی که انگیزه درونی به حساب می آید، تقدیر و تشکر کلامی مدیر به کارمندان خود است.

این کار حس دیده شدن و مهم بودن به کارمندان می دهد و آنها انگیزه فراوانی برای ادامه کار خواهند داشت. سعی کنید روزی یک مرتبه به عنوان مدیر از اتاق خود بیرون بیایید و به نوبت به سراغ کارمندان بروید و روال کار آنها را بررسی کنید و در طول روز ار فردی که کارهای محوله را خوب به پیش برده تشکر کنید.

البته روزی یک نفر نه اینکه همه

نهایتا در پایان جلسه می توانید یک تشکر کلی از همه داشته باشید. با این کار کارمندان تعجب می کنند که عه مدیر جدید متفاوت است. قبلا کسی از ما تشکر نمی کرده بابت کارهایی که وظیفه ماست که انجام دهیم اما الان مدیری آمده است که حتی بابت انجام کارهایی که وظیفه ماست از ما تشکر می کند و این باز انگیزه درونی ایجاد می کند.

مثلا میتوانید بعد از نوشتن وظایفه هر کارمند و به عنوان حسن ختام جلسه چنین جملاتی را بیان کنید که ممنونم که در جلسه بودین و شرکت داشتید یا ممنونم که تمام تلاشتون رو برای رسیدن به اهدافی که با هم جلو می برید انجام می دهید.

تاثیر لبخند بر متقاعد کردن دیگران :

یکی از مواردی که هم از نظر علم روانشناختی و حتی ادیان مختلف به آن اشاره و تاکید شده است لبخند زدن است. خب هر فردی نسبت به دینی که دارد به احتمال زیاد در مورد تاثیر لبخند از منظر اعتقادی دانسته هایی دارد اما ما در این قسمت قصد داریم تا از منظر علوم اعصاب و کسب و کاری بررسی کنیم تا ببینیم میزان موفقیت در صحبت ما چقدر با لبخند افزایش پیدا می کند.

اگر فردی بتواند در مذاکرات کسب و کاری عملکرد خوبی داشته باشد و فرد را متقاعد کند پس در مراودات معمولی هم به احتمال زیاد موفقیتهایی را برای متقاعد کردن دیگران خواهد داشت.

مضررات لبخند زدن:

 برعکس آنچه همه فکر می کنند لبخند زدن همه جا و در هر مکان نه تنها مفید نبوده بلکه ضررهایی به ما و رابطه ما با افراد مهم زندگی ما خواهد زد. در ادامه بخوانیم که چه مواردی جهت لبخند زدن ضرر دارد:

لبخند زدن در طول مدت صحبت:

وقتی شما بر این باورید که خنده بر هر درد بی درمان دواست و مدام در همه شرایط لبخند می زنید، احتمالا در طول مکالمات خود با فرد مقابل هم مدام در حال لبخند زدن هستید. برخی احساس می کنند شما در حال مسخره کردن آنها هستید. درست است که نباید قضاوت کنند اما افراد کمی هستند که بتوانند جلوی قضاوت و برداشتهای ذهنی خود را بگیرند.

پس اینکه در همه حال لبخند بزنید نه تنها رابطه شما با فرد متقابل را قوی تر نمی کند بلکه می تواند رابطه شما را خراب و فرد را از شما دور کند.

در حالت های جدی:

خب خیلی از مواقع صحبتها وارد جدیت می شود و نیاز است که شما جدیت از خود نشان بدهید تا فرد مقابل مطمئن شود تا شما حرفهای او را جدی می گیرید اما وقتی پیش فرض شما لبخند زدن همیشگی باشد در حالت صحبت جدی هم لبخند را به لب خواهید داشت. فرد حس تحقیر شدن را می گیرد و فکر می کند شما با لبخند خود در حال تحقیر کردن و حقیر شمردن صحبتها و ایده های او را دارید پس قاعدتا باید منتظر یک عکس العمل نامناسب باشد.

اگر لبخند شما به جا و فکر شده نباشد می تواند معاملات و حتی ارتباطات شما را قطع کند و یک معامله پرسود را از دست بدهید. برخی حتی لبخند بیش از حد شما را تمسخر به خود می گیرند و کینه می ورزند و در صدد ضربه زدن به شما بر می آیند. پس با این کار دشمن تراشی نکنیم.

برداشت شخصیتی:

وقتی شما در همه حال لبخند می زنید، افراد برداشتهای خوبی از شخصیت شما نخواهند داشت مثلا امکان دارد شما را فردی خجالتی برداشت کنند و فشار بیشتری به شما وارد کنند تا به اهداف خود برسند مثلا فروشنده ای که مدام لبخند می زند برخی از مشتریان سعی می کنند از این لبخند سواستفاده کنند و چانه زنی بیشتری از خود بروز بدهند.

برداشت دوم می تواند این باشد که می توانند شما را دست بیندازند. از انجایی که شما بابت هر اتفاقی لبخند می زنید افرادی هستند که برای شادی خود و لذت آنی به شما تیکه ای بیندازند یا بخواهند در خور شان شما با شما رفتار نکنند. دیده شده که حتی برخی دست به خرابکاری و برهم زدن چیدمان یا پرت کردن وسایل مغازه کرده اند و فروشنده چون هیچ بازخوردی نداشته و دیدگاه لبخند همیشگی را داشته است همچنان با رفتارهای نامناسب هم لبخند بر لب داشته است.

پس احتمال اینکه با لبخند زیاد شما دست بیوفتید هم زیاد است.

دلقک جمع شدن:

وقتی مدام در حال لبخند زدن هستید افرادی شما را بی دست و پا و بی عرضه فرض می کنند و به خود اجازه می دهند برای سرگرمی شما، با شما رفتارهای نامناسبی را داشته باشند. ابتدا از رفتارهای کلامی شروع می شود که در جمع های خانوادگی هم دیده می شود که مدام به فردی که لبخند بر لب دارد تیکه می اندازند و او را تحقیر می کنند.

بعد از رفتارهای کلامی و سنگین تر شدن تیکه های کلامی که در حد آزار شما پیش خواهد رفت به رفتارهای غیرکلامی مثل پس گردنی می رسند و یا حتی مشت زدن با کتف یا جاهای دیگر که به آن شوخی دستی نیز گفته می شود.

بعد شاید به سمت پرت کردن وسایل به سمت شما و بعد کوچک شمردن اسم شما که به جای نام شما از الفاظی مثل اووی یا بچه یا پخه برای صدا زدنتان استفاده کنند.

اما افرادی هم هستند که در جمع ها همه مسخره بازی در میاورند و هرجا خرابکاری و مسخره بازی باشد نام انها در ذهن افراد حک می شود و این افراد با خندینهای زیاد و دست انداختن بقیه خود را دلقک جمع می کنند.

وقتی اینگونه رفتار می کنید در کارهای مهم آخرین فردی هستید که روی شما حساب می کنند و فقط شما در ذهن افراد برای کارهای مسخره بازی هک شده اید. مثلا سرمایه گذاری مشترک که سوددهی خوبی دارد شما اخرین گزینه شاید باشید و اگر هم در ذهن کسی مانده باشید با این پیش فرض که این فرد اگر به مجموعه اضافع شود همه چیز را به بازی و شوخی می گیرد پس بیخیال شما می شوند.

شرایط خاص:

دیده شده که افراد در مراسماتی رعایت حال فردی که ناراحت است را نمی کنند و با خندیدن و لبخند زدن نه تنها مرحمی بر درد فرد نیستند بلکه به مانند نمک به زحم او عمل می کنند.

مثلا فردی که ناراحت است و فکر و مشغله ذهنی دارد را سعی می کنند با مسخره بازی و شوخی به حالت قبلی خود و نرمال برگردانند در صورتیکه این فرد برای ناراحتی خود باید مدتی را سوگواری کند و نیاز به همدلی و هم دردی دارد. اینجا جایی نیست که فرد را با مسخره بازی و لبخند و سعی در خنداندن او همراهی کنید.

قه قهه:

این مورد از لبخند زدن گذشته و اگر بیش از حد بلند و آزار دهند باشد خطی دیگر بر شخصیت شما در ذهن جمع می اندازد. دیده شده است که افراد تا جای ممکن و سر حد توان در خندیدن به خود و هنجره فشار می آورند تا بلند بلند بخندند. این نوع خندین متناسب با شخصیت فردی محترم نیست و شما را بی ملاحظه نشان می دهد.

نهایتا پیش فرض را بر این بگذارید که قرار است در آینده سمت مهمی را داشته باشید. به خود و رفتارتان فکر کنید که چه رفتارهایی باعث ضربه زدن به شخصیت شما می شود. فرض کنید الان آن سمت مهم را دارید و با این پیش فرض شما باز هم بلند بلند می خندید؟ باز هم احتمالا دارد که موارد بالا را رعایت نکنید؟

سه موقعیت واجب در صحبت برای لبخند زدن :

در سه موقعیت شما می بایست لبخند داشته باشید در غیر این صورت احتمال این وجود دارد که فرد مقابل از شما برنجد و رابطه شما خراب شود.

هنگام ورود:

اولین موقعیت هنگام ورود به مجلس و قرار ملاقات است. افراد وقتی به جلسه ای وارد می شوند که منافعی برای دو طرف دارد یا از نظر روحی علاقمند به /ان محیط هستند طبیعی است که اشتیاق خود را با لبخند و خوش و بش با جمع نشان بدهند.

وقتی شما چهره جدید به خود بگیرید یا حتی به صورت پیش فرض صورتتان حالت جدی داشته باشد افراد از ورود شما احتمالا خوشحال نخواهند شد و در همان لحظات اولیه ورود در ذهن مخاطب شما می نشیند که احتمالا با این فرد جدی نمی شود کنار آمد.

در تحقیقاتی که شرکت کوکا کولا برای تاثیر لبخند بر فروش انجام داد دو دسته فرشنده آموزش دیدند و مکان ثابتی برای آنها در نظر گرفته شد. تمام آموزشها یکسان بود و همه شرایط برای دو گروه برابر در نظر گرفته شد. ماه اول فروشنده های دوسته اول به فروش پرداخت و میزان فروش ثبت شد.

ماه دوم فروشنده های دسته دوم جایگزین شدند با یک تفاوت کوچک که همه فروشنده ها موظف اند با لخند پذیرایی را سرو کنند. با کمال تعجب میزان فروش بعد از ماه دوم دو برابر ثبت شده بود.

این یکی از تحقیقات در مورد لبخند به جا و متناسب است. پس برای تاثیر گذاری بیشتر در لحظه ورود حتما لبخند داشته باشید.

هنگام خروج:

وقتی در مهمانی یا جلسه کاری شرکت دارید حتما قبل از ترک جلسه خداحافظی را با چهره ای همراه با لبخند و قدردانی از فرد مقابل ترک کنید. اگر جلسه خانوادگی باشد و آنجا را با اخم یا بدون خداحافظی و یا بدون لبخند ترک کنید مهمان فکر می کند که شما از چیز در مهمانی ناراحت شده اید و این تمام خستگی میزبان را در تن او جای می گذارد.

در جلسات رسمی هم برداشت این گونه خواهد بود که شما با توافق انجام شده رضایت ندارید و احتمال اینکه مابین کار از توافق و همکاری صرف نظر کنید وجود دارد. پس با یک لبخند ساده و به جای چند ثانیه ای می توانید از این همه تبعات دوری کنید.

همراهی کلامی:

برخی اوقات مواردی از طرف مقابل مواردی مطرح می شود که شاید برای شما اصلا جذابیتی ندارد اما برای طرف مقابل جذابیت دارد و طرف در حال لبخند زدن یا خندیدن است. اینجا اگر شما همراهی حداقلی یعنی لبخند را نداشته باشید فرد احساس سرخوردگی و ضایع شدن را دارد و بابت بودن و ادامه همکاری با شما معذب می شود و احتمال اینکه همکاری با شما را قطع کند یا ارتباط با شما را کمرنگ کند زیاد است.

پس همراهی حداقلی با لبخند توصیه ما به شماست تا رابط شما کمرنگ یا حتی حذف نشود.