خشم یک فرآیند طبیعی درون همه ی انسان ها است.
دو نوع خشم داریم خشم خوب و خشم بد.
خشم خوب:خشمی هست که باعث میشه ما علیه موقعیتی که ما رو ازار میده اقدام کنیم و اون موقعیت رو عوض کنیم
اما خشم بد: خشمی هست که باعث میشه ما به خودمون یا دیگران آسیب بزنیم،داد بزنیم،گریه کنیم،کتک بزنیم و….
عواقب بدی دارد مثل:از بین رفتن رابطه ی بین دوستان و خانواده.
برای مدیریت خشم فرزندمون ابتدا باید با فرزندمون همدردی کنیم.
به فررندمون بگیم اگر من هم جای تو بودم و دوستم وسیله ی من رو بدون اجازه برمیداشت، من خیلی ناراحت میشدم و توحق داری.باهاش همدردی می کنیم ولی بهش می گیم تو میتونی به جای کتک زدن یا داد زدن(هر کار اسیب زا و اشتباهی که می خواد انجام بده) کار های دیگه ای رو انجام بدی که دوستت دیگه اون کار رو تکرار نکنه و بفهمه که کار بدیه.
مثلا میتونی بجای داد زدن محکم و قاطع وسیله رو ازش بگیری و بهش بگی حق نداری به وسایل من بدون اجازه دست بزنی.
بچه ها معمولا میدونند چه کاری درست هست برای دفاع از خودشون اما در هنگام عصبانیت کنترلسون رو از دست میدهند و بیشتر به کار های آسیب زا رو می آورند.
ما باید در مرحله ی اول با یه سری کار های ساده خشم رو تخلیه کنیم.
میتونیم بهش بگیم بشینه عواقب بعدی خشم خودش رو بنویسه یا به ما بگه.
مثلا ممکنه دوستت پاش بشکنه یا باهات قهر کنه یا بچه ها دیگه باهات بازی نمی کنند و ….
بعد از این که کودک شما خشمش رو تخلیه کرد باید شروع کنه به مدیریت خشم کودکتون.
مرحله ی بعدی مدیریت خشم خودمون هست و باید برای فرزندمون الگوی مناسبی باشیم.
به جای عصبانی شدن میتونیم فرزندمون رو تنبیه کنیم و بگیم اگه داداش کوچیکتو زدی دیگه نمیتونی تا سه روز تلوزیون ببینی.
مراقب باشیم تنبیه هایی که در نظر میگیریم خیلی ساده یا خیلی سخت نباشند.
حتما روی حرف هایی که میزنیم بایستیم وگرنه کودک ما با خودش خواهد گفت حرف های مادرم تنبیه های تو خالی هست و روی حرف ما حساب نخواهد کرد.
اگه تنبیه موثر واقع نشد میتونیم تنبیه رو کمی سخت تر کنیم.
ازتون خواهش میکنم فرزندتون رو درک کنید و بدونید اون ها هم ممکنه مثل ما خشمگین بشوند.
اگه مسائلی که اون ها رو عصبانی میکنه مثل ما نیست و کوچک تر از مسائلی هست که ما رو عصبانی میکنه بهش حق بدیم چون سن او از ما خیلی کمتره.
میتوانیم با بچه ها حرف بزنیم و بهش توضیح بدهیم که اگه از دوستت عصبانی شدی به جای اینکه کتک بزنی داد بزنی و….خیلی محکم بهش بگی حق نداری به وسیله ی من دست بزنی.
کودکان ممکنه در کنار خشم احساس های دیگه رو نیز تجربه کنند.
ما باید کنارشون بنشینیم و در مورد حالت های صورت و واکنش بدنی بهش با زبان خیلی ساده توضیح بدهیم.
یعنی احساساتشون رو بهشون آموزش بدهیم؛در این صورت کودکان ما خیلی راحت تر با احساس های خودشون مواجه میشوند و کنار می آیند.
خیلی وقت ها میتونیم احساس خشم رو از حرف های فرزندانمون بفهمیم.
معدم گزگز میکنه
دستام میلرزه
سرم درد میکنه
و …..
این ها علائم بدنی هستند که گاها درون ماهم اتفاق می افتد.
کودکان به علت های مختلفی ممکن هست خشمگین بشوند:
اگه رابطه خوبی با شما نداشته باشند.
اگر شما با همسرتون رابطه خوبی نداشته باشید.
اگه مشق های زیادی داشته باشند و ….
معمولا بچه ها عصبانی میشوند خیلی از حرف هایی که میزنند تهدید های تو خالی هست و کارهایی که میگوید را انجام نخواهد داد….
باید برای تخلیه خشم از فرزندمون بخوایم خشمش رونقاشی بکشه و پاره کنه یا خط خطی کنه.
یا ازش بخوایم خشمش رو بکشه و باهاش حرف بزنه.
کار دیگری که میتونه هنگام عصبانیت انجام بده:خوردن اب؛طناب زدن ودر نهایت تصمیم گرفتن در مورد کاری که میخواهد انجام بدهد.
کار بعدی اینه که یه بالش سفید برداریم و اقای خشم فرزندمون رو روی اون بالش بکشیم و از او بخواهیم در هنگام عصبانیت بالش روکتکبزنه.
و در اخر اگر فرزندتون خشم خودش رو کنترل کرد میتونید بهش پاداش بدهید.
پاداش میتونه:خوراکی مورد علاقه؛جملات و کلمات قشنگ؛نوازش های بدنی؛اسباب بازی یا فعالیت مورد علاقه ی کودک باشه.
ممنون که همراه بودید🌺
برای دانلود هدیه کافیست نام و نام خانوادگی و شماره همراه خود را وارد کنید.

درباره مدرس
حمیده رسولی دانشجوی ارشد مشاوره خانواده ومدرس مهارت های زندگی در حیطه ی کودکان هستم.
مهارت های زندگی سایر مهارت هایی هست که برای زندگی بهتر همه ی ماها و همچنین کودکان لازم هست.
مهارت های زندگی طیف گسترده ای دارد از جمله:مدیریت خشم،مستقل شدن و عدم وابستگی،رفع خجولی،اعتماد به نفس ،عزت نفس،تفکر نقاد،دوستیابی و …..
من خوشحالم که طی چند دوره از مهارت های زندگی که برای کودکان انجام دادم کمکی هر چند کوچک برای ارتقای سطح سلامت روانی نسل های آینده برداشته شد.
کودکان ثمره های وجود ما هستند از اون ها به درستی مراقبت کنیم.